مقایسه ی تأثیر دو روش تمرین درمانی و فیزیوتراپی بر بیماران مبتلا به کمر درد مزمن

مقدمه: با توجه به تنوع شیوه های درمانی برای کمردرد، هنوز توافق نظر درباره ی مؤثرترین روش درمانی وجود ندارد. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه ی برنامه ی تمرینی منتخب و فیزیوتراپی که امروزه از شایع ترین درمان های کمردرد هستند، بود. روش ها: 30 بیمار با تشخیص کمردرد مزمن در این پژوهش شرکت کردند که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین درمانی و فیزیوتراپی قرار گرفتند. گروه تمرین درمانی با تشخیص پزشک 6 هفته تمرینات منتخب را دریافت کردند و گروه دوم تحت درمان با یک دوره ی فیزیوتراپی قرار گرفتند. میزان درد و ناتوانی در پیش آزمون و پس آزمون، به ترتیب به وسیله ی شاخص درد vas (visual analogue scale) و پرسش نامه ی اوسوستری oswestry low back pain disability questionnaire (odq) ارزیابی شد. جهت تحلیل یافته ها از آزمون تحلیل کوواریانس با کووریت (هم متغیر) در سطح معنی داری 05/0 > p استفاده شد. یافته ها: اثر کووریت برای هر دو متغیر (001/0 > p) معنی دار بود. اثر گروه برای میزان درد تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (05/0 < p)، در حالی که میانگین شاخص ناتوانی در گروه تمرین به طور معنی داری کمتر از میانگین شاخص ناتوانی در گروه فیزیوتراپی بود (03/0 > p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که تمرین درمانی به این شکل می تواند روشی مؤثر در درمان کمردرد مزمن به شمار آید.